Goed uitrusten nu. Dat is wat zowat iedereen me aanraadt nu en wat ik zelf ook bovenaan mijn prioriteitenlijstje heb staan. Alleen... zeg dat 's nachts nog eens tegen me, want dan doe ik uiteraard geen oog dicht. In het donker lig ik de hele tijd lijstjes te maken van alles dat ik nog moet doen/kopen/regelen vóór de bevalling.
Gisteren heb ik nog snel alle facturen betaald die hier op de kast lagen. In alle heisa rond de naderende bevalling was ik die bijna glad vergeten.
Gisteren heb ik ook mijn zak gemaakt voor het ziekenhuis. Gelukkig hadden ze bij die infosessie een lijstje gegeven en gelukkig had ik dat nog niet weggegooid of ik had enkele belangrijke items niet meegehad: handdoeken en washandjes voor mij én de kindjes, en de papieren van de erkenning (dat Allerliefste wel degelijk de papa is en de kindjes zijn naam krijgen. Niet echt onbelangrijk...)
(en van die handdoeken schrok ik wel een beetje. Een telefoontje naar m'n zus bevestigde het echter: 'jaja, voorzie maar genoeg handdoeken, want die verpleegsters gebruiken elke handdoek maar één keer en verwachten dat je die dan weer wast. En voor jezelf ook want als je nog veel bloed verliest...' Onze handdoekenkast in de badkamer was echter niet akkoord: niet genoeg handdoeken. Straks dus nog even langs de winkel.)
Wat ben ik trouwens blij dat Allerliefste ook thuis is nu. Met hem in de buurt durf ik nog naar buiten te gaan (hij duwt me, zijn 'tonnetje', lekker voor zich uit in de winkel) en hij kan me uit de zetel helpen als ik zelf niet meer op m'n voeten geraak (helaas is dat zo'n paar keer per dag het geval) en hij doet de was in de wasmachine (al moet ik hem het verschil nog eens uitleggen tussen de wasverzachter en het gewone wasproduct. De was kwam er verdacht zacht en heerlijk geurend uit...)
En hij is zich nu ook aan het voorbereiden: hij is een boekje in de bib gaan halen met als titel: 'Daddy Cool' (over een vader van een tweeling die thuis blijft om voor de tweeling te zorgen.) Redelijk hilarisch vond ik dat. Zeker toen ik het boekje zelf ook las en ontdekte dat de papa in het boekje een halve beroemdheid wordt als een journaliste zijn pad kruist en het zo ongelooflijk vindt dat er thuisblijfpapa's bestaan... Hahaha... (by the way: 't is een fictief verhaal. Dat verbaast je toch niet, he?)
Haha, grappige post, vooral het Daddy Cool-stuk. En merci ook voor de handdoektips, want dat wist ik ook niet! 'k heb gelijk nog twee handdoeken van m'n schoonzus meegekregen toen ik haar vroeg hoe 't zat in ons ziekenhuis :-) En blij te horen dat er nog mensen zijn die geen twee maanden op voorhand al hun valiesje hebben klaargemaakt! Bij mij staat het er nu sinds een kleine twee weken, en voilà, da's toch ook op tijd gebleken :-) En de erkenning hebben we sinds deze week op zak, ze keken daar op 't gemeentehuis nogal naar ons toen we zeiden dat we deze week moesten bevallen. Grapjes à la " 't is te hopen dat we u hier niet gaan moeten helpen bevallen" begonnen daar de ronde te doen, enz... Ach ja... :-)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk heb je toch nog af en toe een oogje dicht kunnen doen, want 't zal idd wel eventjes wat minder worden op dat gebied... Ik duim! (en wacht verder vol spanning op nieuws...)