Wat ik gisteren geleerd heb

Wat ik gisteren geleerd heb:
Niet alle vroedvrouwen behoren tot de borstvoedingsmaffia of verkeren aldoor in hogere sferen van het meest alternatieve gedachtengoed en aromatische geurkaarsen. Er zijn er ook die gewoon lekker praktisch denken, en lekker praktisch meedenken, en niet gruwen van flessenvoeding, maar gewoon lekker het beste van twee werelden willen helpen combineren. Moeders comfort boven alles.

Er bestaan meer houdingen dan ik dacht om tweelingen tegelijk aan de borst te leggen waarvan ik er eentje nu eens niet klasseer onder: melkkoe-praktijk. Wie weet lig ik dus binnenkort alsnog met twee kindjes tegelijk aan de borst en word ik nog een 'echte'.

Vroedvrouwen en gynaecologen verschillen op een aantal vlakken vreemd genoeg van mening waar je het niet zou verwachten: zo stelde m'n gyn voor om af te bouwen met de borstvoeding 'vanaf 4-5 maanden' (intro borstvoedingsmaffia?) en m'n vroedvrouw 'vanaf dat je het zelf beslist' (dank u!). En volgens m'n vroedvrouw (en mezelf) ligt de kleinste rechts onderaan en de grootste wat hoger met het hoofdje links naar beneden. En volgens m'n gyn ligt de kleinste links onderaan en de grootste dwars erover met het hoofdje rechts naar beneden. Beide hadden geen echo ter beschikking, maar moesten het doen met tastwerk en een 'angelsound'. Die van de vroedvrouw liet het helaas afweten (oud modelletje. Haar nieuw toestel was vorige week gestolen). Wat alleszins als een paal boven water staat, is dat ik rechtsboven, onder de ribben, het meeste stampjes voel. Wat logisch is als ik en m'n vroedvrouw gelijk hebben want dan zitten alle voetjes daar bijeen. Volgende week weer echo. Eens benieuwd wat het dan zal zijn.

Als je papieren moet laten invullen voor de mutualiteit door je werkgever, kan je het beter zelf doen. De eerste exemplaren raakten 'verloren in de post'. De tweede exemplaren ben ik zelf van werkgever naar sociaal secretariaat gaan brengen om daar aan de dossierbeheerder in kwestie alle uitleg en info te kunnen geven (dat hadden ze daar nog niet meegemaakt blijkbaar) en vandaag ben ik alles kunnen gaan ophalen om te merken dat er nog steeds fouten in staan. Het zit er dik aan te komen dat ik geen uitkering ga zien voor ik bevallen ben en ik ben nu al 10 weken thuis! Gelukkig ben ik een voorzienende meid en heb ik wat spaargeld opzij staan.

Ik ben hierdoor evenwel niet verbaasd dat m'n bloeddruk zo hoog was dat de verpleegster die twee keer testte. Ik was al blij dat m'n bloeddruk nog op de schaal was en het ding niet deed tiltslaan. Kijk, zo blijven we goedgezind rondlopen.

Ik ben niet verplicht om een epidurale verdoving te krijgen als ik dat niet wil. Ik mag proberen te bevallen zonder. Als een spoedkeizersnee nodig is, moet ik me er dan ook wel bij neerleggen dat ik onder volledige verdoving ga in plaats van onder plaatselijke via de epidurale.

Allerliefste slaagt er nog steeds in me te verrassen: hij heeft eindelijk 'Help, ik heb m'n vrouw zwanger gemaakt' (van Kluun) gelezen dat ik speciaal voor hem had gekocht. Meer nog: hij vindt dat ik blij moet zijn dat ik een epidurale verdoving kan krijgen terwijl zoveel arme Nederlandse vrouwen daar gewoon niet aan geraken omdat de anesthesist na 18u niet meer aanwezig is. 'Sneu' noemen ze dat daar dan in die situaties. Of 'rot'. Of gewoon echt 'kut'.

Wat ik vermoed sinds vandaag: als ik nu tijdens de bevalling zou durven vragen om een epidurale dat ik het m'n leven lang zal mogen aanhoren dat 'hahaha, en jij wou natuurlijk bevallen, hahaha.'