De laatste nieuwsbrief van Kind&Gezin in m'n mails gevonden. Week 26 al en deze week komt met groot nieuws: we hebben de kaap gerond van het levensvatbare. Moesten ze nu komen, dan zouden ze 't kunnen halen. Met een beetje chance natuurlijk.
Het is wel een opluchting om te weten, maar ze mogen toch nog wat blijven zitten. Ik wil ze voorlopig nog niet kwijt ookal voel ik me steeds meer als een zee-olifant. Me omrollen in bed gaat tegenwoordig gepaard met veel tussenstapjes en geschuif en gepuf. Als ik uit de zetel wil opstaan, moet ik eerst helemaal naar de rand schuifelen en met een beetje houvast aan een muur of andere zetel kan ik mezelf overeind hijsen. De grond is nu wel heel erg ver. Ik kan wel nog steeds iets oprapen, maar eerlijk, als 't niet moet dan mag 't blijven liggen tot Allerliefste passeert. Ik kan niet meer achterom kijken of me half omdraaien. Een goeie oefening met de auto moet ik zeggen: manouvreren uitsluitend op de spiegels. En als ik ergens naartoe moet, dan krijgt m'n gezelschap een instant 'dijkgevoel': ik slenter zo traag dat het lijkt of we zijn aan het paraderen op de dijk aan zee in een hittegolf. Toch handig, lach ik dan maar, een gratis vakantiegevoel.
Om dat gevoel zelf ook wat te krijgen, heb ik de voorbije dagen een echte thriller verslonden. Zo eentje die ik zeker meegenomen zou hebben op reis voor op het strand of naast het zwembad, met een frisse cocktail of fruitshake in de hand (afhankelijk van het uur van de dag).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten