Ontvangstceremonie

Ik zit nerveus mijn best te doen niet teveel op de klok te kijken. Voor 11u gaan ze bellen met nieuws over of ik al dan niet kan doorgaan met de laatste voorbereidingen voor de ontvangstceremonie voor onze eskimo-embryo. Ik ben al uitgebreid aan het douchen geweest. Straks weer naar het Centrum, weer in zo'n hemdje, weer op zo'n bed,... Weer staan twijfelen in de badkamer of ik de stoppels van mijn benen zou scheren. Mijn luie kant en de protesten van mijn extreem gevoelige huid winnen het pleit. De dokters moeten maar tegen een stoppel meer of minder kunnen. Die zullen wel al wat gewoon zijn, denk ik.

Trouwens, kan iemand me uitleggen waarom ze bij ons in het Centrum geloven dat je voor het terugsturen naar afzender van je embryo'tjes, je volledig naakt moet zijn (ik bedoel volledig, he, niet alleen broek of rok uit, en in je blote billen op zo'n bed gaan liggen. Nee, compleet Full Monty met zo'n modieus ziekenhuishemdje als spreekwoordelijk schaamlapje? Of heeft er iemand mij gewoon een goeie loer gedraaid vorige keer?)? Of waarom ze denken dat je daardoor plots niet meer kan rondlopen want ze vinden het absoluut nodig om je met bed en al naar het Sanctuarium te rollen voor de ontvangstceremonie. En aangezien die ceremonie zo'n ware uitputtingsslag is (niet dus), word je nadien nog een uur aan het bed gekluisterd. En voor wat? Geen enkele studie heeft bij mijn weten kunnen bevestigen dat een uur platliggen de innesteling (die denk ik meerdere dagen nodig heeft) te bevorderen. Ik vond het vorige keer maar zenuwslopend en ik had het koud. En mijn boek was helemaal niet zo'n geweldige lectuur. En ik moest dringend naar de wc, maar hey, lees gerust even 'Een Wit Stipje', mijn post uit december, voor een flash-back.

...

Nog steeds geen nieuws. Grrrr...