Ik dacht dat ik intussen de kneepjes van het vak wel onder de knie had, maar ik stond gisteren ineens weer als een echt bleu-ke, een echt groentje, nerveus heen en weer te wippen in de badkamer waar ik mijn Pregnylprik moest zetten alsof ik niet meer wist hoe dat nu ookalweer moest: zo'n prik zetten. Enfin, 't is toch gelukt, ookal spartelde de naald even tegen en... Anyway...
Nu nog een week wachten. Een week?!? Zo lang? En euh... Gaat er nu over – wat is het? – 36u een eisprong plaatsvinden? Even uitrekenen wanneer ik Allerliefste eens lief moet aankijken. Je weet maar nooit. Alle beetjes kunnen helpen, niet? (Of ben ik nu naïef en heb ik het nog steeds niet helemaal gesnapt hoe dit werkt?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten