vrijdag 14 januari 2011

Prangende facebookkwesties

Facebook is voor veel vrouwen van de MMM-club geen geliefde plek om even te vertoeven. Ontspannen is er niet mogelijk met al die berichtjes over nieuw leven, bleitende peuters, snottebellen die moeten afgeveegd worden en vooral massa's kiekjes van de kids vrolijk in de zetel, in de sneeuw, in bad, in feestoutfit, etc etc...
Elke keer je facebook opent, is het weer hout vasthouden: zal er weer een nieuwe geboorte of zwangerschap aangekondigd worden? Nieuwe prachtigefantastischemegaleukeschattige foto's van de kids? Of statussen zoals: 'met Luna en Emma koekjes aan het bakken! Leuke zondag hier!' En Moeke, nonkel Gustaaf, tante Maria, Griet, Sylvie, Tom en nog zestien anderen die dit 'leuk vinden'. En dan zijn er nog de grootouders die in kwadraat meedoen; elke pamper zouden ze bij wijze van spreken voor 't genot van ieder afzonderlijk facebooklid online zwieren. Echt iets waar ik naaruit kijk.

Maar wat me helemaal uit m'n vel kan doen kruipen, dat zijn al die vrienden van mij die van zodra ze een spruit ter wereld hebben gebracht, persé hun eigen profielfoto moeten veranderen in een foto van de paggadder in kwestie. Zo geweldig trots zijn ze op hun prestatie dat ze bij werkelijk àlles dat ze op facebook doen, een foto van hun anarchist-in-pamper moeten plaatsen. En dan krijg je dit: 'Tim heeft zijn ticket voor Graspop gekocht. YEAH!' Met een foto naast van een tweeling met blonde krulletjes en roze strikjes.

Waarom? O waarom? Waarom doen ze dit? Is dit een vorm van onweerstaanbare drang? Van kroostexhibitionisme? Van ultieme zelfvercijfering of zelfopoffering? En dan komen ze vijf jaar later klagen dat ze geen eigen leven meer hebben. Dat ze door diezelfde geweldige kinderen geleefd worden. Dat iedereen enkel nog naar de kinderen vraagt, alle gesprekken overal alleen maar over de kinderen gaan, en niemand ooit nog eens vraagt: 'en hoe is het nu eigenlijk met jou?' En nog zie je de profielfoto's niet terugkeren, die gewone foto's met de kop van de kameraad in kwestie die je ooit hebt aanvaardt in je vriendenlijst. Oh nee, hoor. Dat kun je toch niet doen? God weet waarom, maar eens de stap gezet, moet blijkbaar volgehouden worden tot het bittere einde.

Het enige effect dat het op mij heeft, is dat ik steeds meer de inmiddels bijna onweerstaanbare drang voel opborrelen om al die vrienden onherroepelijk te 'defrienden' die hun oude vertrouwde profielfoto's met hun idiote maar herkenbare en grappige grijns hebben verruild voor die zogenaamd schattige kopjes van hun kroost. Ik denk dat ik straks eens ga beginnen met al mijn oude klasgenootjes waar ik toch nooit nog mee wil afspreken.

4 opmerkingen:

  1. Nja, het is een plaats voor voyeurs en stalkers, heel die facebook.
    Ik word er zelf ook kregelig van: al die profielfoto's van baby's of kleuters. 't Is toch JOUW profiel en niet dat van uwe kleine?
    Lekker verstandig ook om in tijden waarin pedofilie welig tiert foto's van je halfnaakte kinderen in bad online te smijten, heel vaak nog onbeveiligd bij.

    Een vage kennis (ik heb ze zelf niet als 'vriendin') staat op haar profielfoto terwijl ze ergens naakt de borst ligt te geven. Een laken is tussen haar benen gedrapeerd en met haar hand bedekt ze de tweede borst. Eerlijk? Je 'ziet' geen tepel of ander intiem onderdeel, maar het scheelt echt niet veel.
    Dat vind ik aanstootgevend en ja, zelfs licht pornografisch. Als je wat verstand in je hoofd hebt, zet je zoiets toch niet online????

    Een vriendin postte elke nieuwe echo als profielfoto. Daar krijg ik ook de rietepetieten van zenne!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er intussen een aantal effectief ge'defriend'. Was een geweldig gevoel en ik heb er een heel andere facebook door gekregen. Een echte aanrader :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. :-) die facebook blijft inderdaad een kwelling he... Ik ben er nu al meer dan 2 maanden niet meer op geweest, en daar ben ik echt best trots op! Sinds mijn post daarover in november heb ik het gelaten. Al die foto's en al dat gedoe, nee bedankt. Liever niet. Dat defrienden is idd wel een goed idee. Als ik ooit eens wat meer moed heb en ik kom terug op facebook, doe ik dat misschien wel...Bedankt voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Echt, hier kom ik zelfs helemaal tureluur van! Soms zie je dus een gans gesprek met allemaal babyfoto's onder elkaar bij de reacties, heb ik veel zin om te zeggen 'waw, wist niet dat baby's kunnen babbelen en dan nog wel op FB'

    Nee, sorry, ik vind het eerlijk gezegd belachelijk. Hoeveel keer ik mij al niet moeten inhouden heb om maar niet te reageren (uiteraard doe ik dat niet).

    Plaats dan toch gewoon een leuke foto van jezelf (al dan niet met kinderen bij je)!

    (Ik ben mottig, verkouden trouwens, valt het op?)

    BeantwoordenVerwijderen