Niet alleen de gezichten in de wachtzaal leken allemaal nieuw, ook mijn cyclus heeft nieuwe kuren ontwikkeld. Voor augustus, voor de laparoscopie, kon ik op mijn kalender aanduiden wanneer mijn regels zouden beginnen. Met de regelmaat van een klok kwamen die.
Nu, na drie-vier maanden menopauze en aansluitend een IVF-traject, is mijn cyclus blijkbaar koppig geworden. Of is het loom? Houdt mijn cyclus een winterslaap? Punt is: het komt maar niet op gang. Er is geen follikel die er met kop en schouders bovenuit steekt, enkel een verzameling kleintjes die wel willen maar niet kunnen. Mijn baarmoederslijmvlies is nog wat 'plattekes' en mijn waardes moeten ook nog flink de hoogte in voor mijn eskimo-embryo'tje teruggeplaats kan worden.
Ik zit nu aan dag 20 ongeveer van mijn cyclus en volgens de vriendelijke man daarstraks aan telefoon, is de tranfer zeker niet voor binnen de 10 dagen... Mijn cyclus is duidelijk niet gehaast, zoveel is wel duidelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten