zaterdag 18 december 2010

Leven in de brouwerij

Zo vreemd. Ik had me gisterenochtend niet zomaar klaargemaakt om later op de dag naar het Centrum te gaan. Nee, ik had speciaal extra mooie kleren aangetrokken na een uitgebreide douche en grondige blikken in de spiegel en nog wat crèmekes enzo.
Ik had dan ook een speciale afspraak, he. Een afspraak met mijn embryo'ke. Enfin, dat hoopte ik toch. In afwachting tot het tijd was om te vertrekken zat ik nog wat nerveus te tokkelen op mijn laptop en stond mijn tas thee naast mij onaangeroerd koud te worden.

Het was gek want een week geleden of zo had ik nog het gevoel dat ik onder de loep stond van een artsenverzameling in het Centrum. Sinds de pick-up is dat gevoel compleet verdwenen. Ik ben al twee keer opgestaan met het gevoel dat ik zeker een afspraak moet vergeten zijn voor bloedprikken of zo, want het is zo stil van de Monitoring. Ik voel me hier eerlijk gezegd een beetje vergeten. Alsof ik op straat werd geschoven met een 'Thank you, come again!'. Ik sta dan ook niet meer onder het vergrootglas van die collectie m/v in witte jassen. Nee, die glamourrol is sinds de pick-up overgedragen aan mijn eitjes en Allerliefste zijn zwemmers. Er zit daar dan ook veel meer leven in de brouwerij dan hier thuis, he. Natuurlijk zitten alle artsen en laboassistenten daar. Veel leuker gezelschap.

Ik vraag me af of die laboassistenten soms een gokje zouden wagen op en een scorebord bijhouden over hoeveel embryo'tjes bepaalde eitjes en zwemmers zouden opleveren.
'Ja, Mark, da's dokken, zeh man! Deze zeven eitjes hebben ook zeven embryo'kes opgeleverd!' Waarop de embryo'kes: 'Hey! Wij willen ook wel ons deel van de winst, he!' Dat moeten de onze zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten