donderdag 28 oktober 2010

Topatleten en vruchtbaarheid

Vorige maand lag er een brief in de brievenbus. Van het centrum. Het was om te laten weten dat ze een aanvraag voor goedkeuring voor tussenkomst in de medische kosten van mijn behandeling hadden opgestuurd naar mijn verzekeraar.

'Wegens vrouwelijke onvruchtbaarheid...' Dat stond er in de brief. Ik begon meteen kwaad te foeteren dat ik niet onvruchtbaar ben. Ik heb eitjes. Ik heb een baarmoeder en ik heb nog steeds bij mijn weten prima eileiders die die eitjes in die baarmoeder kunnen krijgen. Ik heb er alleen een aandoening bij die daar nog een paar woekerende cystes aan toevoegt. Konden ze niet schrijven: 'wegens de aandoening van mevrouw...'?

De gynaecoloog had me een paar weken ervoor iets gezegd dat me had doen wenen en lachen tegelijkertijd. Toen hij ons had uitgenodigd om de resultaten te bespreken van de laparoscopie, vertelde hij dat het goed zit met mijn voorraad eitjes. Hij gooide er een cijfer bij dat me niks zei en dat ik niet onthouden heb, maar hij was opgetogen en dus was het wel goed nieuws. Toen vroeg hij of we Allerliefste zijn resultaten al wisten. Synchroon schudden we het hoofd. Hij deed Allerliefste zijn dossier open en fronste. En toen richtte hij zich tot mij:
'Ja, mevrouw Bremer, u heeft de juiste man gekozen. Uw man zijn zaad behoort bij de topatleten.' Weer volgden wat cijfers die moesten uitwijzen dat Allerliefsten zijn zwemmers tot de bovenste klasse behoren. Dat deden die cijfers wel. Alleen zeiden de cijfers mij verder niks en ik ben ook die cijfers vergeten.

Allerliefste bleef quasi onbewogen bij dit meer dan goede nieuws, al groeide hij plots twee centimeter van trots. Buiten was het eerste wat hij erover zei: 'ik had niets anders verwacht.' Mannen! Maar ik was blij, hij mocht wel trots zijn. En toen voegde hij er met een brede grijns aan toe: 'Zou het iets opbrengen om spermadonor te worden?' Lachend gaf ik hem een por in de zij, 'eerst ikke, en dan de rest.' Hij blies even, zo egoïstisch van mij.

Maar terug naar de woorden van de gynaecoloog. Hij ging door: 'Eigenlijk bent u allebei heel vruchtbaar nu. Sommige gynaecologen zouden u misschien voorstellen om toch natuurlijk te proberen. Maar met uw endometriose raad ik het toch af.' Ik begreep de boodschap. Als het niet meteen lukt is de kans dat mijn eierstokken onherstelbaar beschadigd raken, te groot. Toch moest ik ook lachen, want ik was vruchtbaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten